Boşluğa tutunacağım bir an doluyor içime,
La ya yürüyen kesik heceler bana küskün...
Beyaz rüyasını görmediğim gerçeğim, sevme dercesine,
Öyle bakıyorlar bana, öyle kilitliyorlar beni...
Yüreğim dürülüyor içine, yüreğim içine dürüldükçe,
Uçurum, uçurum, uçurum...
Çığlığı sulara düşen çocukların yaraları,
Geceleri larcivert titremelerinden hesaba tutmasa bir...
Ellerimi kenetliyorum,saçlarıma.
Parmaklarımın ucunda eziyorum demiri.
Sen biliyorsun bir tek.
Sen biliyorsun levlak.
Yine de susuyorsun...
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder