17 Ocak 2009 Cumartesi

Eşkiya


Sustum..

Dudağımın kenarından yüreklerinize düşen sızılar,kan rengi olsada, ben ışık istiyordum..

Işık...

Onu gördünüz mü?
Diyorki şair:

''Ağla sömürgem, belki dönemem!

Oralarda usul usul talazlanan nehirlerde yaz.

Kış yanar, düş üşür yüreğimde.

Ağlarım, gözyaşım beyaz …

Sonra askerler yeniden kuşatırlar aşınmış kaleleri.

Bin “hawaar “parçalar gecenin döşeğini.

Ocaklar iniler, yas büyür, orta yerde kan kalır;

Dıngılava’da peştamallı çocuklar havuzlara işerler;

Gözlerinde bir mahmur özlem..''

.

Hiç yorum yok: